|
قاراقان قاراقان درباره وبلاگ  ارتقای فرهنگ اصیل قاراقان ارائه آثار فاخر موسیقی قاراقان بررسی تاریخ و پیشینه‌ی کهن قاراقان معرفی دیدنیهای طبیعت بکر قاراقان اخبار قاراقان مدیر وبلاگ : admin blog مطالب اخیر  آرشیو وبلاگ نویسندگان برچسبها صفحات جانبی آمار وبلاگ
بازار لوله و اتصالات ایران بازار لوله ایران لوله پلی اتیلن لوله فاضلابی لوله پلیکا لوله گالوانیزه سایت بازار لوله ایران نوع مطلب : برچسب ها : بازار لوله ، بازار لوله و اتصالات ایران ، سایت بازار لوله ، لوله، اتصالات، لینک های مرتبط : معنی کلمه قاراقان قاراقان یعنی چه ؟
قارا یا قره در تورکی،بمعنای بزرگ،والامقام و ارزشمند نیز معنی میدهد،و معنی کلمه قاراقان بدین صورت است:{قارا=بزرگ و ارزشمند/قان نیز در ترکی پسوند اشاره به مکان است}قاراقان=یعنی سرزمین ارزشمند و بزرگ مثالهای مشابه: قاراچای=رودخانه بزرگ ؛اینجی قارا=مروارید ارزشمند ؛قره آغاج=درخت بزرگ ؛قره بیگ=خان بزرگ؛قره باغ=باغ بزرگ و... و همچنین در زبان ترکی به انسانی که سن و سالی از او گذشته «قَری»میگویند که از همان قره ترکی منشعب شده است، کلمه «قاره» نیز ترکی است و هم خانواده قره میباشد،به معنای خشکی بسیار بزرگ. نوع مطلب : برچسب ها : قاراقان ، قاراقان یعنی چه، معنی قاراقان ، معنی کلمه قاراقان ، کلمه قاراقان ، ساوه، قاراقان کجاست، لینک های مرتبط : چوب دستی روی اتش طیور در قفس . مال داران وگله داران روستا، زمانی که همراه با گاوها وگوسفندان خود، حرکت می کنند، و به دل کوه ودشت وصحرا می‌زنند. چندین ماه در ییلاق می مانند. چوب دستی محکم وقابل اطمینان، از جمله ابزار و وسایل مهمی است که، همیشه با خود دارند. آقای نوریانی، جوان روستای ملا علی دربخش طارم سفلی شهرستان قزوین، با قرار دادن چوب های مناسب روی آتش، آنها را کاملا خشک می کرد، تا به عنوان یک چوب دستی مقاوم، بتواند در کوه به آن تکیه کند. به گفته او چوب ها بعد ازاینکه ۴۵دقیقه روی آتش کاملا سرخ شدند. وقتی آب چوب ها کشیده وخشک شد ند. با آره ابتدا وانتهای آنها را قطع می کند، تا چوب دستی محکمی داشته باشد. ییلاق روستای ملاعلی، گون بان نام دارد، که درفاصله ٧کیلومتری ازروستا واقع شده است. در نزدیکی محلی که این چوب دستی ها آماده می شد. سروصدای بوقلمون ها هم بلند بود. یکی از اهالی روستا، تعداد ٢٠قطعه مرغ و حدود ٧٠قطعه بوقلمون را پرورش می داد. وفتی به اتفاق او، وارد قفس طیور شدم. با پاشیدن دانه های گندم روی زمین، اوج جنب وجوش مرغ، خروس، بوقلمون و جوجه ها تماشایی بود. به روایت محمد مهدی توکل کانال بیان ودستان هنر ارتباط با ما مارا در اینستاگرام هم دنبال کنید. مارا در آپارات هم تماشا کنید این کانال را به دیگران معرفی کنید ادامه دارد... منتطر پست های بعدی باشید ... نوع مطلب : برچسب ها : قاراقان ، دوزج، آوج، کانال تلگرام قاراقان، فرهنگ قاراقان، تاریخ قاراقان، بزرگان قاراقان، لینک های مرتبط : جغرافیای قاراقان پیرالماس پیرالماس نامی است که با تاریخ و فرهنگ روستای بی‌آب عجین شده و دفتر خاطرات همه‌ی مردم این روستا ، مملو از خاطرات شیرین و تلخی است که این نام در متن آنها چون ستاره‌ای می‌درخشد. پیرالماس درختی است از تیره‌ی نارونیان و با نام علمی Ulmus Ulmaceae با برگهای متناوب و لبه‌های مژه‌دار ، همراه با رگبرگ‌های شانه‌ای ، خزان‌پذیر و پوستی شکافدار و ضخیم که در فصل تابستان زیبایی و طراوت خاصی به طبیعت روستا میدهد و سایه‌سار آن استراحتگاهی دلپذیر برای مسافران و رهگذران محسوب می‌شود. سرگذشت پیرالماس آنچه از نقل قول‌های بزرگان و ریش سفیدان روستا استنباط می‌شود حکایت از آن دارد که روستای بی‌آب در سالهای دور و در حدود قرن هشتم هجری خورشیدی (سال ۷۵۰ هجری خورشیدی) ، محل سکونت طایفه‌ی کردهای ایزدی بود و شخصیتی بنام پیرالماس (شیخ الماس) در بین این مردم می‌زیست که رهبر و مرشد آنها بود و از جایگاه و منزلت بالایی در بین آنان برخوردار بود ، بطوریکه پس از درگذشت او ، مقبره‌ی وی را مانند یک زیارتگاه ، مقدس و گرامی داشته و یک بارگاهی کوچک برای ادای احترام به مقام ایشان ، بر سر مزارش می‌سازند. پس از مدتی و بنا به دلایلی نامعلوم ، کردهای ایزدی ، بی‌آب را ترک کرده و متعاقب آن طوایفی بنام شیخلر و بیگلر که البته تاریخ ورود آنها هم نامعلوم است ، وارد منطقه شده و بی‌آب را برای سکونت انتخاب می‌کنند. در اوایل قرن سیزدهم هجری خورشیدی (بین سالهای ۱۲۲۰ تا ۱۲۲۵) شخصی بنام #سلطان_محمد ، نهالی از درخت قارا آغاج* در مقابل زیارتگاه پیرالماس غرس می‌کند و بدلیل علاقه‌ی مردم روستا به پرورش درخت و ارزش و جایگاه مکان مقدسی که آن درخت در آن کاشته شده بود ، این درخت رفته رفته تبدیل به یک نماد ارزشمند برای مردم روستا گردید و آخر هر هفته مردم برای عبادت و زیارت به این مکان مقدس رفته و به اهدای نذورات و قربانی و توزیع آن بین نیازمندان می‌پرداختند. زیارتگاه پیرالماس با گذشت زمان و بدلیل عوامل طبیعی و فرسودگی ساختمان ، تخریب و از بین می‌رود ولی درخت قارا آغاج هر سال بزرگتر و تنومندتر شده و هنوز هم پس از چندین قرن در بین مردم ، محترم بوده و از جایگاهی ویژه برخوردار است ، هرچند این روزها درخت پیرالماس ، بدلیل کهنسال بودن و شاید هم بی توجهی ، اوضاع چندان خوبی ندارد و اگر وضعیت به همین منوال پیش برود باید شاهد خشک شدن و نابودی این یادگار تاریخ بی‌آب باشیم. پیرالماس تنها نام یک درخت نیست بلکه یک نماد از تاریخ و فرهنگ و آیین مردم خطه‌ی بی‌آب است و بدلیل جایگاه ویژه‌ای که این درخت در فرهنگ و تاریخ سرزمین بی‌آب دارد ، لینک کانال روستا ، به نام این درخت کهنسال ، مزین شده است . piralmas پاورقی ــــــــــــــ قارا آغاج: در لغت به معنای درخت سیاه است و یک گونه از درخت نارون که در گویش مردم قاراقان بنام قارا آغاج متداول میباشد. گردآوری اطلاعات: داوود میرزایی نویسنده‌ی متن: مجید محمدی
نوع مطلب : برچسب ها : جغرافیای قاراقان، پیرالماس، قارا آغاج، داوود میرزایی، مجید محمدی، زیارتگاه پیرالماس، درخت قارا آغاج، لینک های مرتبط : خرمن‌کوب سنتی در قاراقان جنجل نامیده می‌شود. این ابزار سنتی را بوسیله‌ی یوغ به گاو نر یا الاغ بسته و و آن را بر روی غلات بویژه گندم می‌دواندند تا کاه از گندم جدا گردد. این سازه‌ی سنتی با دو یا سه استوانه‌ی متحرک به قطر تقریبی 50 سانتیمتر که دارای تیغه‌هایی فلزی و چوبی در اطراف بود به بدنه وصل می‌شد و با نیروی حیوان به حرکت درمی‌آمد. تیغه‌های فلزی ، ساقه‌ی گندم را خرد کرده و تیغه‌های چوبی نیز دانه را از غلاف جدا می‌کرد و معمولاً جهت عملکرد بهتر آن ، یک یا دو نفر روی آن می‌نشستند و با سنگین شدن جنجل ، دانه به آسانی از ساقه و غلاف سنبل جدا می‌شد.
نوع مطلب : برچسب ها : خرمن‌کوب سنتی در قاراقان جنجل نامیده می‌شود.، جنجل، لینک های مرتبط : زوبّان یا در گویش برخی قاراقانیها، زاپان ، ساپان همراه همیشگی و سلاح استراتژیک چوپان‌های قاراقان ، که به اعتقاد مردم این دیار ، وحشتی که گرگ از این سلاح ساده و ابتدایی دارد از سلاح گرم ندارد.
نوع مطلب : برچسب ها : قاراقان، لینک های مرتبط : شیره‌پزان در قاراقان مجید_محمدی زخم تیغه‌ی قیچی بر تن درخت مو ، شاید اندکی دردناک باشد ولی همانند تیغ جراحی ، دردهای پنهان باغ را مداوا می‌کند و موجب شادابی و طراوت باغ شده و گویی جان دوباره بر شاخه‌های افسرده‌ی تاک می‌بخشد. باغبان چند روزی پس از باران ، خاک نرم باغ را با بیل زیر و رو کرد تا ریشه‌های پوسیده و مرده‌ی تاک ، جای خود را به ریشه‌های تازه و جوان دهند تا ریشه نیز چون ساقه ، شاداب شود. روزهای بارانی بهار یکی پس از دیگری سپری شد و روزهای گرم تیرماه از راه رسید و باغبان با دیدن خوشه‌های سبز و ترش انگور ، آب را روانه خاک ترک خورده باغ کرد تا غوره‌ها بار خود را برای یک ضیافت شیرین بسته و غبار خستگی باغبان را پس از چندین ماه انتظار ، با خوشه‌های طلایی و شیرین ، از تن و چهره‌ی او بزدایند. اسرار قاراقان ، پنجره‌ای رو به فرهنگ و تاریخ قاراقان
نوع مطلب : برچسب ها : اسرار قاراقان، فرهنگ و تاریخ قاراقان، لینک های مرتبط : |
||
 |